Αλ Πατσίνο: Είναι εύκολο να ξεγελάσεις τα μάτια αλλά όχι την καρδιά…

Ο σκοτεινός πρίγκιπας του Χόλιγουντ, ο άντρας που ήξερε πώς να εντοπίζει τις γυναίκες μόνο από το άρωμά τους, γεννήθηκε στις 25 Απριλίου του 1940.

Ένας από τους μεγαλύτερους ηθοποιούς της γενιάς του και ταυτόχρονα εκ των κορυφαίων όλων των εποχών. Άνθρωπος-σταθμός στη χρυσή εποχή του Χόλιγουντ. Εκείνος που ερμήνευσε μερικούς από τους πιο αξιομνημόνευτους ρόλους στην ιστορία του σύγχρονου κινηματογράφου. Δεν θα μπορούσε να είναι άλλος από τον άντρα που ήξερε πώς να εντοπίζει τις γυναίκες μόνο από το «άρωμά» τους. Ο Αλ Πατσίνο.

Όλα ξεκινούν με την ερμηνεία του στο «Πανικός του Νιντλ Παρκ» (The Panic in Needle Park), όπου τραβά την προσοχή του Φράνσις Φορντ Κόπολα. Τον επιλέγει, λοιπόν, το 1972 για τον ρόλο του Μάικλ Κορλεόνε στην ανεπανάληπτη ταινία «Ο Νόνος» (The Godfather), αντί για πιο γνωστούς -τότε- ηθοποιούς από εκείνον. Ανάμεσά τους ο Ρόμπερτ Ρέντφορντ, ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο και Γουόρεν Μπίτι… Το άστρο του Αλ Πατσίνο έχει ήδη αρχίσει να ανατέλλει.

“Por una cabeza”… Σε κάποιους αυτός ο τίτλος μπορεί να μη θυμίζει τίποτα… Αν σας πω όμως, πως είναι η μουσική από το τανγκό που χόρεψε ο Αλ Πατσίνο με την πανέμορφη Γκαμπριέλ Ανουάρ στην ταινία «Άρωμα γυναίκας», τότε το πιθανότερο, θα έρθει στο μυαλό σας εκείνη η ανεπανάληπτη σκηνή…

Ίσως η διασημότερη σκηνή της ταινίας. Ο Αλ Πατσίνο υποδύεται έναν τυφλό και οξύθυμο συνταξιούχο στρατιωτικό – τον Σλέιντ- που προσλαμβάνει έναν νεαρό μαθητή ως βοηθό του. Ο τίτλος της, «Άρωμα Γυναίκας», αναφέρεται στην ικανότητα του Σλέιντ να εντοπίζει τις όμορφες γυναίκες μόνο από το άρωμά τους. Με αυτόν τον τρόπο, λοιπόν, γνωρίζει και την πανέμορφη Ντόνα (Γκαμπριέλ Ανουάρ). Εκείνη περιμένει το φίλο της σε ένα ακριβό εστιατόριο. Ο γοητευτικός Σλέιντ (Αλ Πατσίνο) της ζητά να χορέψουν… Η Ντόνα διστάζει, αλλά ο Σλέιντ την καθησυχάζει λέγοντάς της ότι θα την καθοδηγήσει εκείνος… Αποτέλεσμα; ‘Ένα μεθυστικό ταγκό που συνεπαίρνει όλες τις αισθήσεις… Ένας από τους ομορφότερους χορούς στην ιστορία του κινηματογράφου…Όπως και ο μοναδικός και συγκινητικός λόγος που βγάζει στο τέλος της ταινίας.

Εκείνη η αμερικανική δραματική ταινία του 1992, σε σκηνοθεσία Μάρτιν Μπρεστ, χαρίζει στον Πατσίνο το Όσκαρ Α’ Ανδρικού ρόλου. Η ερμηνεία του… κάτι περισσότερο από συγκλονιστική…

Ο Al Pacino έχει πει:

– «Το πρόβλημά μου είναι ότι ταυτίζομαι με όλους τους ρόλους – και τους πραγματικούς ρόλους στη ζωή. Νομίζω ότι όλοι οι ηθοποιοί έχουν μια τέτοια στάση, να βρίσκουν σε άλλα άτομα πράγματα που θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν.»

– «Το όλο θέμα είναι να προσαρμόζεσαι στη διασημότητά σου. Έχει πολλά πλεονεκτήματα, αλλά υπάρχουν και πολλά πράγματα που δεν είναι και τόσο ευχάριστα. Έτσι, λοιπόν, προσαρμόζεσαι και δέχεσαι πράγματα και καταστάσεις.»

– «Ξέρεις, στη ζωή μας υπάρχει ο έρωτας και η δουλειά. Αν χάσεις και τα δύο, τότε τα πράγματα γίνονται πολύ δύσκολα.»

– «Ξεκίνησα σαν ηθοποιός θεάτρου κι εκεί αισθάνομαι μεγαλύτερη οικειότητα, πιο άνετα. Πιστεύω ότι το να δουλεύεις σε θεατρικές παραστάσεις προσφέρει κάτι πολύτιμο στην ανάπτυξη του ηθοποιού.»

«Κάντο πρώτος, κάντο μόνος σου και συνέχισε να το κάνεις…» Κι εκείνος, «ο σκοτεινός πρίγκιπας του Χόλλυγουντ» δεν υπάρχει αμφιβολία πως ξέρει πολύ καλά να ενσαρκώνει τους ρόλους του με το δικό του μοναδικό τρόπο και να συνεχίζει…

πηγή: Μανταλένα Μαρία Διαμαντή / klik.gr