Οι “ήρωες” του Ευρωμπάσκετ, 30 χρόνια μετά

Οι 14 πρωταγωνιστές της Εθνικής που έβαλε το μπάσκετ στην καθημερινότητα των Ελλήνων, όπως είναι 30 χρόνια μετά το έπος του 1987.

4 Ιουνίου 1987. Αν υπάρχει μία ημερομηνία που έχεις ζήσεις και είναι αδύνατο να ξεχάσεις στον ελληνικό αθλητισμό, είναι αυτή. Η 14η Ιουνίου 1987 είναι η μέρα που η Ελλάδα ταυτίστηκε όσο ποτέ ξανά με μία ομάδα. Η μέρα που η Ελλάδα βγήκε για πρώτη φορά στους δρόμους για ένα αθλητικό γεγονός. Είναι η μέρα που κανείς δεν μας σταμάτησε, όπως γράφει και στο ομώνυμο βιβλίο του ο Γιάννης Φιλέρης.

Τριάντα χρόνια πέρασαν από τον τελικό του Ευρωμπάσκετ του 1987, εκείνο το βράδυ που η Ελλάδα νίκησε την κραταιά Σοβιετική Ένωση 103-101 και έγινε πρωταθλήτρια Ευρώπης, κάνοντας εν τέλει το “μπαμ” που είχε προαναγγείλει λίγο πριν από την έναρξη της αναμέτρησης ο Κώστας Πολίτης με το ιστορικό “guarantee” του. Τριάντα χρόνια μετά τον θρίαμβο του 1987, λοιπόν, το Sport24.gr αναζήτησε τους 12 + 2 υπεύθυνους για το “μπαμ” που συντάραξε την Ευρώπη και τον ελληνικό αθλητισμό.

4. Νίκος Γκάλης

Ο ερχομός του “γκάνγκστερ” άλλαξε για πάντα το ελληνικό μπάσκετ και το “θαύμα” του 1987 σε μεγάλο βαθμό οφείλεται σε αυτόν. Ο Νίκος Γκάλης ήταν ο ηγέτης της Εθνικής, ο πρώτος σκόρερ του Ευρωμπάσκετ (με 37 πόντους κατά μέσο όρο) και ο MVP της διοργάνωσης. Ήταν φυσικά και ο πρωταγωνιστής του τελικού με τη Σοβιετική Ενωση, την οποία είχε φορτώσει με 40 πόντους εκείνο το ιστορικό βράδυ. Ήταν η τρίτη “40άρα” του στο τουρνουά.

Σήμερα, 60 ετών πια, ο Νίκος Γκάλης ζει μόνιμα στη Θεσσαλονίκη με τη σύζυγό του και την 11 ετών κόρη τους. Δεν ασχολείται ενεργά με το μπάσκετ, παρακολουθεί όμως τις εξελίξεις και του αρέσει να βλέπει κυρίως ΝΒΑ, αθλείται ακόμα και παίζει τένις.

Η στατιστική του το 1987: 37 πόντοι, 2,5 ριμπάουντ, 1,7 ασίστ, 0,6 κλεψίματα, 2,6 λάθη μ.ό..

5. Νίκος Σταυρόπουλος

Ο “Μάτζικ” είχε αγωνιστεί στα πέντε από τα οκτώ παιχνίδια του Ευρωμπάσκετ, ωστόσο δεν είχε μεγάλο χρόνο συμμετοχής στο τουρνουά. Ο 28χρονος, τότε, γκαρντ του ΠΑΟΚ δεν είχε παίξει καθόλου στον τελικό με τη Σοβιετική Ενωση. Μετά το τέλος της καριέρας του (1993) ασχολήθηκε για πολλά χρόνια με την προπονητική και σήμερα είναι τεχνικός διευθυντής στον ΠΑΟΚ. Παράλληλα έχει και το “Magic” Basketball Camp, ενώ πριν από δύο μήνες έγινε Επίκουρος Καθηγητής στα ΤΕΦΑΑ.

Η στατιστική του το 1987: 0,2 πόντοι, 0,6 ριμπάουντ, 0,4 κλεψίματα, 0,2 λάθη μ.ό..

6. Παναγιώτης Γιαννάκης

Ο “δράκος” του ελληνικού μπάσκετ ήταν το alter-ego του Γκάλη στην Εθνική του 1987. Ο παίκτης που τον συμπλήρωνε ιδανικά, σε άμυνα (κυρίως) κι επίθεση. Ο Γιαννάκης ήταν ο δεύτερος σκόρερ της ελληνικής ομάδας, ο πρώτος πασέρ του Ευρωμπάσκετ, ο δεύτερος καλύτερος “κλέφτης” και ένας από τους τρεις παίκτες που είχαν ψηφιστεί για το βραβείο του MVP.

Έκλεισε την καριέρα του το 1996 και τα επόμενα 17 χρόνια έκανε εξίσου μεγάλες επιτυχίες και ως προπονητής, με κορυφαίες φυσικά το χρυσό μετάλλιο στο Ευρωμπάσκετ του 2005 και το αργυρό στο Μουντομπάσκετ του 2006. Πέρα από την Εθνική, εργάστηκε ως προπονητής σε Πανιώνιο, Μαρούσι, Ολυμπιακό, Λιμόζ και Κίνα. Εδώ και πολλά χρόνια είναι ο πρόεδρος του Συνδέσμου Ελλήνων Προπονητής Καλαθοσφαίρισης (ΣΕΠΚ).

Η στατιστική του το 1987: 12,6 πόντοι, 6,5 ριμπάουντ, 2,1 ασίστ, 2,7 κλεψίματα, 3,5 λάθη μ.ό.

7. Αργύρης Καμπούρης

Ο “τίμιος γίγαντας” δεν ήταν “σταρ” στην Εθνική του 1987, έβαλε όμως τις πιο αξέχαστες ελεύθερες βολές στην ιστορία του ελληνικού μπάσκετ και έπαιξε σημαντικό ρόλο στην πορεία της εθνικής ομάδας σε εκείνο το τουρνουά. Ήταν επίσης ένας από τους έξι παίκτες που σημείωσαν διψήφιο αριθμό πόντων στον τελικό (10), αν και το μεγάλο παιχνίδι του στο τουρνουά το είχε κάνει στον προημιτελικό με την Ιταλία.

Μετά το τέλος της καριέρας του (1996) έγινε προπονητής και σήμερα εξακολουθεί να ασχολείται ενεργά με το μπάσκετ, καθώς εδώ και πολλά χρόνια είναι τεχνικός σύμβουλος στα τμήματα υποδομής του Ολυμπιακού. Παράλληλα δεν χάνει αγώνα του 25χρονου γιου του, Νίκου, που παίζει τα τελευταία τρία χρόνια στον Αμύντα.

Η στατιστική του το 1987: 6,6 πόντοι, 5,9 ριμπάουντ, 0,5 ασίστ, 1,5 κλεψίματα, 0,75 κοψίματα, 0,6 λάθη μ.ό.

8. Νίκος Λινάρδος

Αν και δεν αποτέλεσε μέρος του rotation στην Εθνική του 1987 (έπαιξε μόνο στους αγώνες με Ρουμανία και Ισπανία), είναι και αυτός άρρηκτα συνδεδεμένος με τη “χρυσή” ομάδα του 1987. Άλλωστε φόρεσε 30 φορές τη φανέλα της Εθνικής και ήταν ένας από τους καλύτερους Ελληνες φόργουορντ της εποχής του. Μετά το τέλος της αθλητικής καριέρας του ασχολήθηκε με την προπονητική, ενώ βρίσκεται σταθερά και στη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού. Παράλληλα διατηρεί το Nikos Linardos Basketball Camp στο Σοφικό Κορινθίας και είναι τεχνικός διευθυντής στην ομάδα της Νίκης Δροσιάς.

Η στατιστική του το 1987: 2 πόντοι, 1 ριμπάουντ, 1 λάθος μ.ό.

9. Παναγιώτης Καρατζάς

Ο Παναγιώτης Καρατζάς ήταν ο δεύτερος μικρότερος σε ηλικία παίκτης του 1987 και ο τρίτος σέντερ της Εθνικής στο Ευρωμπάσκετ. Ως εκ τούτου δεν είχε μεγάλη συμμετοχή στο τουρνουά, αφού έπαιξε μόνο στον εναρκτήριο αγώνα με τη Ρουμανία. Πέρασε σχεδόν όλη την αθλητική καριέρα του στο Παγκράτι και εν συνεχεία δεν ασχολήθηκε ενεργά με τον αθλητισμό. Διατηρεί εδώ και πολλά χρόνια πρακτορείο ΟΠΑΠ στον Αλιμο, ενώ πρόσφατα άνοιξε “καφέ” στον Κορυδαλλό.

Η στατιστική του το 1987: 2 πόντοι, 1 ριμπάουντ, 1 λάθος μ.ό.

10. Μιχάλης Ρωμανίδης

Ο “βενιαμίν” της Εθνικής. Ο Μιχάλης Ρωμανίδης δεν είχε κλείσει καν τα 21 του χρόνια τη βραδιά που η Ελλάδα ανέβαινε στην κορυφή της Ευρώπης. Στο Ευρωμπάσκετ του ’87 είχε πάντως χρόνο συμμετοχής και αγωνίστηκε στα έξι από τα οκτώ παιχνίδια. Πέτυχε 3 πόντους στον τελικό της 14ης Ιουνίου. Σταμάτησε το μπάσκετ το 1994 και έκτοτε εξακολουθεί να βρίσκεται αθόρυβα στο ελληνικό μπάσκετ, είτε ως τεχνικός διευθυντής, είτε ως μάνατζερ. Εδώ και αρκετά χρόνια συνεργάζεται με το Ρέθυμνο BC και είναι παράλληλα στη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού.

Η στατιστική του το 1987: 3,5 πόντοι, 2,3 ριμπάουντ, 0,5 ασίστ, 0,5 κλεψίματα, 0,3 λάθη μ.ό.

11. Νίκος Φιλίππου

Ο άτυχος εκείνης της Εθνικής. Ο Νίκος Φιλίππου ήταν βασικός στο ξεκίνημα της διοργάνωσης, ωστόσο έπαθε διάστρεμμα στο δεύτερο ματς και έχασε τα τέσσερα από τα οκτώ παιχνίδια του τουρνουά, μαζί και τη θέση του στην αρχική πεντάδα. Δεν βοήθησε όσο ήθελε (και περίμενε), ωστόσο δεν χρειάστηκε κιόλας… Όταν έκλεισε το κεφάλαιο “αθλητής”, ο Φιλίππου έγινε προπονητής, αργότερα τιμ μάνατζερ στην εθνική ομάδα και διευθυντής στο ΣΕΦ. Σήμερα είναι συνταξιούχος αστυνομικός και παράλληλα επιχειρηματίας, καθώς είναι συνιδιοκτήτης σε καφέ της παραλιακής.

Η στατιστική του το 1987: 4 πόντοι, 2,5 ριμπάουντ, 0,2 κλεψίματα, 0,2 κοψίματα, 0,2 λάθη μ.ό.

12. Λιβέρης Ανδρίτσος

Έμεινε στην Ιστορία ως ο άνθρωπος που οδήγησε τον τελικό του 1987 στην παράταση. Αν και αυτό ελάχιστοι το μνημονεύουν. Ο Λιβέρης Ανδρίτσος αγωνίστηκε στους επτά από τους οκτώ αγώνες της Εθνικής στο Ευρωμπάσκετ και πέτυχε 10 πόντους στον τελικό με τη Σοβιετική Ενωση, συμπεριλαμβανομένων και των βολών που έκαναν το σκορ 89-89 με 36” να απομένουν για το τέλος του δεύτερου ημιχρόνου. Μετά το κλείσιμο της καριέρας του ως αθλητής ο Ανδρίτσος έγινε προπονητής και υπήρξε τεχνικός διευθυντής και υπεύθυνος των εθνικών ομάδων στην ΕΟΚ. Σήμερα είναι καθηγητής φυσικής αγωγής.

Η στατιστική του το 1987: 3,7 πόντοι, 2,6 ριμπάουντ, 0,3 ασίστ, 0,4 κλεψίματα, 0,1 κόψιμο, 0,4 λάθη μ.ό.

13. Παναγιώτης Φασούλας

Η “αράχνη” της Εθνικής ήταν ένας από τους τέσσερις πυλώνες εκείνης της ομάδας. Ο Παναγιώτης Φασούλας ήταν κορυφαίος σέντερ της διοργάνωσης (και μέλος της καλύτερης πεντάδας), καθώς ολοκλήρωσε το Ευρωμπάσκετ όντας πρώτος μπλοκέρ και δεύτερος ριμπάουντερ, ενώ ήταν και τρίτος σκόρερ της Εθνικής. Η Ελλάδα δεν θα είχε αναδειχθεί ποτέ πρωταθλήτρια Ευρώπης (και) χωρίς αυτόν.

Ο “Πάνι” σταμάτησε το μπάσκετ σε ηλικία 36 ετών και έπειτα από πολλά χρόνια ενασχόλησης με την πολιτική (υπήρξε βουλευτής Α’ Πειραιά από το 2000 έως το 2006 και Δήμαρχος Πειραιά από το 2007 έως το 2010) επέστρεψε στο χώρο του μπάσκετ, έχοντας σήμερα ρόλο συμβούλου στην ΕΟΚ.

Η στατιστική του το 1987: 12,3 πόντοι, 11 ριμπάουντ, 0,1 ασίστ, 0,6 κλεψίματα, 5,3 κοψίματα, 0,8 λάθη μ.ό.

14. Μέμος Ιωάννου

Ο Μέμος Ιωάννου συμμετείχε σε έξι αγώνες στο Ευρωμπάσκετ του 1987 και σημείωσε συνολικά 16 πόντους. Τους μισούς εξ αυτών τους έβαλε στον τελικό! Ο γκαρντ του Παναθηναϊκού (εκείνη την εποχή) ήταν ένας από τους πολλούς αφανείς ήρωες εκείνης της ομάδας. Σταμάτησε το μπάσκετ το 1993 σε ηλικία 35 ετών και έγινε προπονητής, έχοντας κοουτσάρει από τον Αρη και τον Πανιώνιο μέχρι τον ΑΠΟΕΛ και (την περασμένη αγωνιστική περίοδο) τον Χολαργό στην Α2.

Η στατιστική του το 1987: 2,7 πόντοι, 1,8 ριμπάουντ, 0,2 ασίστ, 0,7 κλεψίματα, 0,2 κόψιμο, 1,3 λάθη μ.ό.

15. Φάνης Χριστοδούλου

Ο θρυλικός “μπέμπης” του ελληνικού μπάσκετ και της εθνικής ομάδας. “Βαφτίστηκε” από πολλούς (και εν πολλοίς δικαίως) το μεγαλύτερο ταλέντο που έβγαλε ποτέ το ελληνικό μπάσκετ. Το 1987 ήταν 22 ετών και ένας εκ των τεσσάρων “σωματοφυλάκων” της Εθνικής, μαζί με τους Γκάλη, Γιαννάκη και Φασούλα. Σταμάτησε το μπάσκετ σε ηλικία 33 ετών και έκτοτε δεν ασχολήθηκε ουσιαστικά ξανά ενεργά με αυτό. Σήμερα ζει μόνιμα στην Πάρο μαζί με τη σύζυγό του και τις τρεις κόρες του, όπου διατηρεί πρακτορείο ΟΠΑΠ.

Η στατιστική του το 1987: 8,8 πόντοι, 6,2 ριμπάουντ, 1,5 ασίστ, 1,4 κλεψίματα, 0,2 κοψίματα, 2,4 λάθη μ.ό.

Κώστας Πολίτης

Ο “ευρωκόουτς” το είχε προβλέψει: “Είμαστε έτοιμοι για το μεγάλο μπαμ” έλεγε λίγη ώρα πριν από την έναρξη του τελικού. Ο Κώστας Πολίτης δεν έπεσε έξω εκείνη την ιστορική μέρα. Ήταν ο άνθρωπος που κοουτσάρισε την Εθνική του 1987, στο αποκορύφωμα μιας πορείας που διήρκεσε έξι χρόνια στον πάγκο του αντιπροσωπευτικού μας συγκροτήματος (1982-1987). Κοουτσάρισε ακόμα τον Παναθηναϊκό, τον ΠΑΟΚ, τη Νήαρ Ηστ, την ΑΕΚ. Εδώ και πολλά χρόνια είναι υπεύθυνος των αναπτυξιακών προγραμμάτων της ΕΟΚ.

Ευθύμης Κιουμουρτζόγλου

Ο συνεργάτης του Κώστα Πολίτη στην Εθνική και διάδοχός του. Ο Ευθύμης Κιουμουρτζόγλου υπήρξε προπονητής στην Εθνική από το 1987 έως το 1994 και στη συνέχεια έκατσε στους πάγκους του Παναθηναϊκού, του Ηρακλή, του ΠΑΟΚ και του Αρη. Σήμερα δεν ασχολείται με το μπάσκετ. Είναι καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Λευκωσίας.

πηγή: sport24.gr